Ruimte voor Kansen
Liefde lijkt wel een taboe

“Hoe moeten we de problemen van deze tijd dan wel aanpakken?”

“Met liefdevol bestuur”, antwoord ik.

“Met wat?”, vraagt een medebestuurslid.

“Met liefdevol bestuur”, herhaal ik.

“Dat is in deze tijd niet mogelijk“, klinkt de eenstemmige overtuiging
van de aanwezigen.

Voor mij is liefde echter het constructieve antwoord op alles. En dan beschouw ik liefde en angst als de enige twee echte drijfveren onder ons gedrag en onze gedachten.

Zodra liefde niet meer de drijfveer is, is de drijfveer een vorm van angst. Controle, efficiëntie en financieel gewin zijn voorbeelden van drijfveren vanuit angst die in deze tijd ons leven en werk helaas te veel domineren.

Angst kent vele liefdeloze uitingsvormen. Ik zie dit ook terug in de bekende pijnlijke blamages van ons landelijk bestuur. Denk alleen al aan de toeslagenaffaire en de bewuste misleidingen rondom migratie om maar stemmen mee te winnen. Deze blunders zijn rechtstreeks te herleiden naar liefdeloze drijfveren als machtswellust, onverschilligheid en geldzucht.

’Zodra liefde niet meer de drijfveer is,
is de drijfveer een vorm van angst.’

Frustraties op het werk

Ik zie het vooral ook in de frustrerende ervaringen van onze klanten op hun werk. Zij worden steeds minder gewaardeerd op basis van hun talent en de kwaliteit van de door hen geleverde dienst.

Veel CEO ’s van met name grote organisaties hebben geen affiniteit meer met de kwaliteit van de geleverde producten en diensten. Ze tonen zich daarover zelfs onverschillig. Terwijl de waardering voor het navolgen van procedures en protocollen alleen maar lijkt toe te nemen. Waarbij het vooral gaat om verhoogde efficiëntie, grotere winstmarges en het vermijden van verantwoordelijkheid voor fouten.

Bovendien is het stuitend dat deze verschraling van het werk, het meest nadrukkelijk aanwezig is binnen organisaties waar liefde juist voorop zou moeten staan, zoals de zorg en het onderwijs. De controledwang leidt hier tot grote frustraties, omdat deze de daadwerkelijke dienstverlening in de weg staat.

Maar ook overheidsdiensten laten zich dicteren door protocollen en de verantwoording aan managers en beleidsmakers die hun voetsporen hebben in finance & control.

Terug naar bezieling en inspiratie

Veel klanten melden zich met gevoelens van apathie en energieverlies bij Kompaszie. Ze herkennen zich in het belang om bezieling terug te brengen in het werk. Oog en waardering voor talent en de kwaliteit van de geleverde dienst hoort daarbij.

Het is dan ook een centraal thema binnen onze begeleiding: “Dat wat een klant afneemt dient een meerwaarde op te leveren voor de kwaliteit van leven.” Hieraan bijdragen levert je inspiratie op. Zeker wanneer jouw bijdrage waardering krijgt van klanten, collega’s en het management.

‘Wie liefde heeft voor zijn vak, doet zijn werk geïnspireerd.
Liefde komt van binnenuit. Je kunt het daardoor niet opleggen of afdwingen.’

Liefde zit heel dicht in de buurt van passie en bezieling. Talent en kwaliteit zijn rechtstreeks verbonden met liefde. Wie liefde heeft voor zijn vak, doet zijn werk geïnspireerd. Liefde komt van binnenuit. Je kunt het daardoor niet opleggen of afdwingen. Liefde voor je medemens of klant kan ook een drijfveer zijn. Liefde overbrugt, is bindend en duurzaam.

Daarnaast voorkomt liefde pestgedrag, onverschilligheid, egoïsme, sarcasme, arrogantie en afgunst. Wij ondersteunen onze klanten dan ook om te durven kiezen voor een werkomgeving waar kwaliteit en talent nog wel corebusiness zijn.

Liefde op de agenda!

Je zou willen dat talentvolle medewerkers en de kwaliteit van het geleverde product de kern vormen van iedere werkorganisatie. Maar dat is inmiddels een misvatting.

Het lijkt misschien wereldvreemd om liefde als terugkerend thema op de agenda te plaatsen. Maar als je bedenkt dat naast liefde, alleen angst de overblijvende drijfveer is voor onze keuzes, dan besef je dat het juist heel praktisch is om het wel te doen. Angst is tenslotte keer op keer een slechte leidraad voor keuzes gebleken.

Nu heb ik niet de illusie dat ik vanaf deze plek de liefdeloze werkcultuur in Nederland ga ombuigen. Toch laat ik me graag uitnodigen om liefde uit de taboesfeer te halen. En daarbij een vorm te vinden waardoor liefde wel centraal op de agenda komt te staan van besturen. Zodat liefde de maatstaf is bij alle te nemen besluiten.

‘Je zou willen dat talentvolle medewerkers en de kwaliteit van het geleverde product de kern vormen van iedere werkorganisatie.’

Ook begrenzen is liefdevol

Bij begrenzen denken we in eerste instantie niet aan een liefdevolle keuze. Precies daarom maakt het uit, of begrenzen liefde als drijfveer heeft of voortkomt uit angst. Uit liefde begrenzen, kan juist zeer waardevol zijn bij ongezond of ongewenst gedrag.

Ook als er meningsverschillen ontstaan of iets liefdevol of juist liefdeloos is. Bijvoorbeeld wanneer je kinderen begrenst in het eten van zoetigheden. Door liefde als criterium te nemen in het gesprek hierover, is liefde de leidraad en een goede afweging voor de keuze om iets te begrenzen.

Liefdevolle besluiten komen voort uit een open verbinding met jezelf en jouw eigen gevoel, maar ook met je naasten en de wereld om je heen. Liefdevolle besluiten dienen om die reden de ander, jouw omgeving, de natuur. Kortom: liefdevolle besluiten werken verbindend.

Checklists van afgescheidenheid en verbinding

Wanneer je eerst aandacht schenkt aan je reactiepatronen van afweer en angst en de bevrijding hiervan, creëer je daarmee ruimte voor gedrag van verbondenheid en liefde.

Sinds een half jaar werken we bij Kompaszie daarvoor met twee checklists. De eerste met een scala aan overlevingspatronen, dus van afgescheidenheid. De tweede met een scala aan opties voor leven in verbondenheid.

Zodra je liefdeloos gedrag achter je weet te laten, ontstaat er direct ruimte om te kiezen voor patronen van liefdevol gedrag. Zowel voor jezelf als richting de ander.

Benieuwd?
Je bent van harte welkom.